Vraag offerte aan

Home Story – De verbouwing van de loods van Veerle en Steven

Veerle werkt als glaskunstenaar en Steven is grafisch ontwerper. Samen met hun minstens even creatieve kroost leven ze in een loods die ooit een kleine fabriek, een danscafé en een fitness uit vervlogen tijden was. Vandaag bestaat de woning voor de helft uit kantoren, waar ook andere ondernemers hun werkplek vonden. Van het overige deel maakte het koppel hun thuis. De rode draad doorheen dit uitzonderlijk gebouw: ramen, ruimte en licht.

Steven en Veerle in de deur met glaskunst

“We kochten de loods zo’n acht jaar geleden,” vertelt Veerle. “Steven had personeel en wou een groter bureau en ik had een atelier met meer licht nodig voor mijn glaskunst. Oorspronkelijk zouden we de rest van de loods verhuren als kantoren. Toen we echter stonden waar nu de leefruimte van ons huis is, veranderde het plan. De hoeveelheid licht die binnenvalt en de openheid konden we niet aan ons laten voorbijgaan.”

“Als ik nu in een ander huis kom, vind ik het altijd erg donker. We beseffen wel dat we over een luxe beschikken, maar met drie groeiende pubers in huis is die bewegingsruimte welgekomen,” voegt Steven eraan toe.

Loods met geschiedenis

“Voordat wij onze intrek in de loods namen, deed het dienst als lokale fitness. De vorige eigenaars konden echter niet meer mee met de Basic-Fits van deze wereld en gingen failliet. Waar Stevens bureau zich nu bevindt, was de balie, inclusief allerlei proteïneshakes. Het stond hier vol met prehistorische work-out toestellen. De zitjes waren gefabriceerd van dat materiaal waar je billen blijven aan plakken. Als herinnering hebben we een tijdje twee fitnessmachines bewaard, maar ze stonden eigenlijk gigantisch in de weg.

“Doordat er naast ons huis een atletiekpiste ligt, voelt het uitzicht wijds aan. De stad legde een groene strook aan en in de zomer fungeren de bomen als gordijnen. Bij grote atletiekwedstrijden durft nieuwsgierig publiek hier wel eens binnen gluren, maar hoe zou je zelf zijn? Ik maak regelmatig lange wandelingen ’s avonds, heerlijk vind ik dat. Als het buiten donker is, kun je onderweg gemakkelijk binnenkijken in al die verschillende interieurs en huishoudens. Als iemand je betrapt, doe je gewoon alsof je je veters strikt,” grapt Steven.

De groten steellook in de loods
Door de steellook ramen valt de boomhut op

Steellook engels ramen

“In het begin vond ik dat wel wat eng: lichten aan zonder gordijnen, maar ondertussen zijn we dat gewoon. Langs de buitenkant van het gebouw plaatsten we rond om rond engels ramen. Voor de binnenkant van de kantoren werkten we met stalen deuren. Je hebt in de loods de hele dag licht, ook in de woonruimte. In de kast liggen al jaren gordijnen, het is te zeggen, voldoende textiel om gordijnen mee te maken,” bekent Veerle. “Enerzijds zouden die de akoestiek bevorderen, maar anderzijds vangt dat ook allemaal veel stof. Onze oudste zoon is bovendien allergisch aan huisstofmijt, daarom liggen hier ook geen tapijten. De living zou ik liever wat meer afbakenen, met een grote sofa waar je langs beide kanten op kan zitten.”

“Als ons budget onbeperkt was, vulden we het interieur meteen verder aan. We kennen veel designers die heel mooie dingen maken maar die we dan zelf niet kunnen betalen. Werk ruilen is vaak wel een optie. Zo ontwierp ik het overzichtsboek voor een kunstenaar die we kennen. Hij is een beetje een Van Gogh type en betaalde mij met een schilderij. Hier hangen verschillende werken van bevriende artiesten.”

Kunstwerken van bevriende kunstenaars
De keuken met opvallend mariabeeld
Veerle en Steven
schaduwspel in de loods

Glasatelier in de loods

“Als je bij ons binnenkomt, passeer je een dubbele deur die ik maakte. Klanten zien meteen ook een uithangbord van mijn werk. Particulieren komen naar mij voor integraties van glas in hun interieur: bovenlichten, binnendeuren, voorzetramen, alles waarin je het kan verwerken… Ondertussen kloppen ze bij mij aan omdat ze mijn stijl kennen en iets gelijkaardigs willen.  Ik maak dus nieuw werk maar ik doe ook renovaties waarbij ik panelen herstel en bijvoorbeeld  op een andere plek monteer. Mensen voegen dat eerder toe op het einde van een totaalrenovatie als accent. Hier willen we eigenlijk ook nog koepels van glas, maar het is er nog niet van gekomen.”

Steven valt Veerle bij: “Die koepels hebben geen kleine oppervlakte, hé. Bovendien is ontwerpen voor jezelf echt moeilijk. Ik heb zelf ook geen naamkaartjes want vooraleer ik een ontwerp naar de drukker stuur, heb ik alweer een ander idee. We wilden ooit eens onze camionette laten bedrukken met foto’s van Veerles glaswerk, maar moesten eerst even sparen. Tegen dat onze portemonnee het toeliet, paste het oorspronkelijk ontwerp al niet meer. Veerles stijl was in tussentijd al te veel veranderd, je evolueert constant.”

de dubbele deur
moodboard van veerle
De robot in glaskunst

Creatieve hub in de loods

“We zitten in de loods trouwens met verschillende ondernemers samen en dat levert interessante gesprekken op. We zijn dan ook allemaal met heel andere dingen bezig: erfgoedonderzoek, brand design, psychologie, yoga… In het begin van de coronacrisis moest iedereen van thuis uit werken. Ondertussen kwam er gelukkig terug meer leven in het gebouw, met de nodige veiligheidsvoorschriften natuurlijk. ’s Ochtends zie je bijvoorbeeld mensen de anderhalvemeterdans doen rond het koffiemachine. Normaal lunchen wij ook in de gezamenlijke keuken, maar nu eten we uitsluitend in het privégedeelte. Al sta ik zelf niet vaak in de keuken want Steven is de chef-kok in huis.”

 “Ik heb nog een ander bedrijf waarmee ik specerijen importeer uit India, Sri-Lanka, Portugal, noem maar op… We koken hier heel veel wereldkeuken dus, al is de Vlaamse keuken momenteel de favoriet. De kinderen jubelen als we van die klassiekers maken. De jongens zitten in de groei en eten heel veel, onze dochter wil het liefst alle dagen pizza en pasta op haar bord.”

Steven werkt als grafische vormgever
Veerle aan het werk met glaskunst

De creatieve kroost

“Eva is de jongste telg. Ze gebruikt alle materialen die ze tegenkomt om te knutselen. Hoewel we hier een eigen tafeltje voor haar voorzagen, slingeren er overal spullen rond. Als haar werkstation te vol geraakt of ze wil bij ons zitten, verhuist alles naar de keuken- of salontafel. De jongens zijn aan het puberen en blijven liever op hun kamer. Stan is een krak in tekenen en schetst elke dag. Kamiel is de oudste, hij zingt de hele dag. Een ander voordeel aan zo’n open woonst, is dat je hier gemakkelijk ruimte kan maken. We hebben al regelmatig een huiskamerconcert georganiseerd, overal zaten er toen gasten en de keuken werd ons minicafé.”

“De hoeveelheid licht en open ruimte zouden we alleszins niet meer willen ruilen. We wonen hier ideaal. Gent ligt slechts op enkele minuten fietsen,” besluit Steven. “Veel creatievelingen vestigden zich trouwens in Gentbrugge en jonge gezinnen tegenwoordig ook. Toen wij 20 jaar geleden hierheen verkasten, werden we omringd door oudere mensen. Al zouden we die leeftijd ondertussen wel niet meer oud noemen,” lacht Veerle.

Veerle voor de grote steellook ramen
De steellookramen in de loods
Steven voor het boekenrek in de loods
Verschillende glasstalen
atelier in de loods

Meer info over Veerle haar werk vind je hier.